Vrijwilliger Lia Verbeek: “Compliment aan onze vereniging”
Lia Verbeek (69) is gepensioneerd apotheker. Ze is al ruim 40 jaar actief bij Attila, tegenwoordig als lid van de wedstrijdorganisatiecommissie. Dat houdt nogal wat werk in.
Vroeger was ze een verdienstelijk 800 meter loopster, tegenwoordig wandelt ze op dinsdagochtend in de groep onder leiding van Ad Rasenberg. Over haar band met Attila in heden en verleden had ik een gesprek met haar. Dankzij een gedegen voorbereiding kon ze alle jaartallen moeiteloos oplepelen.
Wanneer kwam je bij Attila, en hoe kwam dat ?
“Ik ben in 1981 bij Attila gekomen. Dat kwam doordat ik na mijn afstuderen in Leiden een baan kreeg in Tilburg en woonruimte in Goirle. Ik deed al jaren aan atletiek, en bij wedstrijden zag ik weleens atleten in het tenue van Attila. Op de plattegrond van Tilburg zag ik waar de baan was (toen nog in het oude voetbalstadion), en ik dacht: dáár moet ik naartoe. Competitie deed ik die zomer nog bij De Bataven in Leiden, maar in oktober werd ik lid van Attila.”
Ben je actief geweest als atleet ?
“Ik ben in 1971 begonnen bij PAC in Rotterdam, onder leiding van Ton Eikenboom. Ik was vooral een 800 meter loopster, mijn beste tijd was 2.15,23. Met de Bataven ben ik een keer Nederlands kampioen 4x800m geworden. In de estafette geef je net wat meer want er staat iemand op jou te wachten. Bij Attila deed ik één keer per jaar ook de meerkamp bij de clubkampioenschappen eind september, dat was leuk. Die speer en die kogel kreeg ik wel weg, dat deed je gewoon. En voor de afsluitende 800 meter ging men rekenen: hoeveel punten kan Lia halen? Vanaf mijn 35e heb ik nog lang meegedaan met de masters competitieploeg van Attila. Ik liep dan de 800m, de 3000m en de estafette. Tien jaar lang eindigden wij in de top-3 van Nederland, waarvan drie keer als kampioen. Daar waren we best trots op. Enkele namen: Janet Janssen, Annie van Anholt, Els van Dun, Marianne Vennix, Elly Willemsen, Toos Kester, Manon Bettonviel, Marijke von Bergh, Ingrid Oonincx. Ik vind het nog steeds bijzonder dat we zo goed gepresteerd hebben en in een goede sfeer. Alles bij elkaar ben ik 35 jaar lang als atlete actief gebleven. Het waren altijd leuke groepen en aardige mensen waar ik mee optrok, en daardoor bleef ik het leuk vinden.”
Wat heb je allemaal bij Attila gedaan als vrijwilliger ?
“Ik ben bestuurslid geweest van 1984 tot 2008, een groot deel van die tijd als secretaris. Dat was best een flinke job. Notulen maken van bestuursvergaderingen en van ledenvergaderingen, jaarverslagen maken, alle post behandelen. Een van de eerste taken die ik kreeg was het organiseren van een jurycursus. En dat doe ik nu weer! Welke voorzitters ik heb meegemaakt? Simon de Knegt, Max Bruinsma, Jos Beks, Cees van Loon.
Wat vond ik het leuke van het bestuurswerk? Het betrokken zijn bij de vereniging en zorgen dat het allemaal goed loopt. Het werken met een groep gedreven mensen stimuleert. En het waren ook aardige mensen. Als bestuurslid zat ik ook in het overleg met de technische commissie. En ik ben negen jaar als afgevaardigde van regio 13 lid geweest van de Unieraad van de KNAU. Trainer ben ik nooit geweest, dat was niet mijn ambitie.
Vanaf 2010 ben ik als vrijwilliger betrokken geraakt bij de Warandeloop, tot 2020 in de finishfuik. En sinds twee jaar ben ik daar vrijwilligerscoördinator, maar ik hoef niet zelf op zoek naar mensen want de Warandeloop is een geoliede machine waarin elke ploeg zelf voor voldoende bezetting zorgt.”
Wat doe je tegenwoordig ?
“Ik zit samen met Kees Snepvangers en Rene Korstanje in de wedstrijdorganisatiecommissie, die voor de baanwedstrijden in de zomer zorgt. Althans voor de junioren, senioren, masters en specials (de pupillenwedstrijden Athletics Champs worden bij Attila georganiseerd door de trainersgroep zelf). Ik ben sinds 2016 hierbij betrokken. In januari kijken we altijd welke wedstrijden we willen organiseren en wanneer, meestal 4 of 5 wedstrijden per jaar. Mijn taak is vooral het werven van de vrijwilligers, van de officials tot en met de juryleden en helpers in het veld. Ook het regelen van de baanhuur, de EHBO, het geluid, de microfonist, en overleg met de kantine hoort erbij. Daarnaast organiseer ik jurycursussen. En tenslotte regel ik ook de vrijwilligers voor de Kermisrun en de Verbeeten Challenge.”
Wat vind je er leuk aan, en wat minder leuk ?
“Het contact met mensen, allemaal verschillend. Bij Attila zijn veel enthousiaste mensen die ervoor gaan. Als deelnemers aan een wedstrijd zeggen dat het fijn en gezellig was dan denk ik: yes daar doen we het voor.
Minder leuke dingen zijn er eigenlijk niet. Doordat ik nogal perfectionistisch ben vind ik het spannend, elke keer weer, of ik wel voldoende vrijwilligers op de been krijg. Maar op de dag zelf komt het altijd goed. Dat ik al zo lang met zoveel plezier actief ben bij Attila vind ik eigenlijk een compliment aan onze vereniging, want iedereen hier maakt dat ik me prettig voel en dat het gezellig is met elkaar.”
Wat is je grote drijfveer ?
“Over deze vraag heb ik al lang nagedacht. Het antwoord is: ik wil gewoon mijn steentje bijdragen aan de club waar mijn hobby ligt. En die hobby is atletiek.”
Wat vind je goed aan de club Attila, en wat niet ?
“Elke vereniging heeft zijn eigen charme en manier van werken. In de 40 jaar die ik bij Attila betrokken ben, zijn er natuurlijk altijd wel zaken geweest die goed of minder goed liepen. Maar de probleempjes zijn steeds weer opgelost door de inzet van de vrijwilligers. Ik vind dat Attila goed in elkaar steekt, de belangrijke posten zijn goed bezet. In de maatschappij in het algemeen is het moeilijk om vrijwilligers te vinden, maar bij Attila-wedstrijden lukt dat goed en ik hoop dat dit zo blijft.”
Voel je je gesteund en gewaardeerd ?
“Ja, zowel door de leden als door het bestuur. Anders zou ik het ook niet zo lang volhouden.”
Wat wil je in toekomst nog bij Attila doen / hoe zie je jezelf bij Attila over 10 jaar ?
“Ik hoop dat ik dan nog fit genoeg ben om dit nog steeds te kunnen en te mogen doen, zo leuk vind ik het. Maar het is voor de vereniging natuurlijk niet goed als ik te lang zou doorgaan, het moet overdraagbaar zijn.”
Wat zijn buiten Attila je activiteiten en liefhebberijen ?
“Ik ben heel blij dat ik een huis met een tuin heb, en dat ik dus in mijn tuintje kan werken. Het is geen stenen tuin, dus er valt wel iets in te doen. Verder ga ik graag wandelen en fietsen, buiten zijn. Tenslotte heb ik sinds een jaar weer pianoles, dat is een oude hobby van me.”
Aan welke vrijwilliger geef je het stokje door ?
“Ik zit te denken aan Chiara Otten. Zij is sinds kort trainer en doet ook het een en ander bij de Kermisrun en bij de Warandeloop.”
door Michel van Eijkelenburg