Julia van Velthoven, een gepassioneerd atlete
De Tilburgse midden- en lange-afstandsloopster Julia van Velthoven (29) is als atlete opgegroeid bij Attila. Ze heeft al heel wat bereikt, onder meer deelname aan EK cross en EK indoor. En wat te denken van de nieuwe pr’s die ze afgelopen jaar liep: 51.08 op de 15 km en 4.17,20 op de 1500 meter. Julia is enkele jaren uit Tilburg weggeweest, maar ze is terug en ze is weer lid van onze vereniging. Onlangs liep ze 15.22 op de 5000 meter, ook een nieuw pr. Eind september zou ze deelnemen aan de Tilburg Ten Miles, maar tot haar grote spijt ging daar toch nog een streep doorheen.
Is er een kink in de kabel gekomen ?
“Ja helaas, sinds twee weken. En ik baal ervan, want ik wilde heel graag meedoen. Ik weet nog dat ik vorig jaar bij de Ten Miles stond te kijken omdat ik toen uit vorm was en alleen voor het podium wilde meedoen. Toen vond ik de hele sfeer zo gezellig dat ik dacht: volgend jaar, wat er ook gebeurt, ik doe gewoon mee. Maar nu kon ik echt niet lopen doordat ik momenteel vocht in mijn enkel heb, elke landing doet pijn. Echt balen want het is zo’n gezellig event. Bij veel wegwedstrijden staat er publiek bij de start en publiek bij de finish, maar bij de Ten Miles staat er publiek langs het hele parcours. Het is ook echt een feestje, het publiek blijft staan totdat de laatste loper langs is. Dus ik zeg maar weer: volgend jaar start ik echt!”
Op welke leeftijd kwam je bij Attila ?
“Ik ben bij Attila gekomen toen ik 7 was. Dus mijn hele jeugd was het op de fiets naar Attila en trainen, gezellig met vriendinnen. Later ging ik de regio 13 crossjes lopen en ook competitie doen (ik werd altijd ingezet op hoogspringen en de 1000 meter). Ik trainde toen nog in een algemene groep. Toen ik 14 was zei trainer Henk van Hak van de MiLa groep dat ik mocht komen meetrainen, hij zag wel wat in dat kleine springerige hardlopertje. Dat begon met 1 keer per week en eindigde met volledige overstap naar de MiLa groep. Bij Henk heb ik getraind van mijn 14e tot mijn 18e. Dat was het Moonen MiLa team wat heel erg leuk was. Mijn trainingsmaatjes waren bijvoorbeeld Jamie van Lieshout, Nicole Jetten, Roxanne Martin, Karin Vintges en Amanda Spiljard. Toen Henk stopte ben ik bij Tonnie Dirks in Vught gaan trainen, maar ik bleef lid van Attila en bleef hier ook competitie doen met mijn gezellige team. Bij Attila was er ook een groep jongens die regelmatig leuke feesten organiseerde.”
Nijmegen
“Na een tussenjaar in Amerika ging ik studeren en wonen in Nijmegen en werd ik lid van Cifla. Daar trainde ik met het team 7 Heuvelen, een professioneel hardloopteam, dus dat was ook een goede periode voor me. Ik kwam wel nog regelmatig bij Attila want daar waren mijn vriendinnen. Als junior hoorde ik bij de Nederlandse top, maar als senior niet meteen. Na enkele jaren kon ik internationale toernooien gaan meepakken. Eind 2018 heb ik meegedaan aan de EK cross in Tilburg, en in 2019 aan de EK indoor in Glasgow en de Universiade in Napels (daar behaalde ze zelfs een bronzen medaille op de 5000m, MvE). Dat was dus een jaar waarin ik echt kon proeven aan internationaal niveau. Sinds ik in 2020 ben afgestudeerd in Nijmegen train ik op Papendal onder assistent-bondscoach Susan Krumins. Enkele keren per week rijd ik daar naartoe. Op Papendal is geen vereniging en met Cifla had ik geen binding, daarom ben ik weer lid van Attila geworden.”
Achillespees
“Al heel lang zijn mijn achillespezen relatief zwak. In 2020 toen er wegens corona toch geen wedstrijden waren ben ik eraan geopereerd. Na het herstel daarvan wilde ik doorpakken naar een nog hoger niveau, maar helaas scheurde ik in 2021 tijdens de Warandeloop mijn andere achillespees in waardoor ik weer een half jaar uitgeschakeld was.Atletiek is sowieso een blessuregevoelige sport, zeker op topniveau. De ups en downs horen bij topsport. In de loop van de jaren heb ik zo ook geleerd wat werkt voor een goed herstel en wat niet. Achillespezen herstellen heel langzaam. Ondanks de tegenslagen ben ik dit jaar beter dan ooit: deze zomer heb ik al mijn pr’s verbeterd. Maar op dit moment heb ik dus een lichte blessure in mijn enkel. Ik kan rustig aan mijn herstel werken, hoef niks te forceren, want ik had in de komende maanden toch geen wedstrijden gepland. Ik vind atletiek zo leuk dat ik er altijd mee wil doorgaan. Ik zag een keer de mastersrecords van Riet Jonkers, die wil ik over dertig jaar wel verbeteren!”
Ben je voltijds atleet ?
“Nee, ik werk parttime als data-analist op het gebied van preventief medisch onderzoek. Het gaat erover wat bedrijven kunnen doen om ziekteverzuim te beperken. Doordat ik mijn werk ook thuis of waar dan ook kan doen, kan ik dat goed combineren met intensief trainen.”
Wat zijn je verdere plannen en doelen ?
“Ik wil graag na de winter weer baanwedstrijden gaan lopen. Een mooi doel voor mij zou zijn om me te kwalificeren voor de EK 2024 in Rome in juni. Maar wat de limieten daarvoor zijn is nog niet bekend.”
door Michel van Eijkelenburg