Yuri Engels neemt afscheid als competitieploegleider
Baanatletiek is een wedstrijdsport, en een van de leuke aspecten ervan is de competitie. Daar kan een vereniging zoals Attila zich sportief meten met andere verenigingen. De afgelopen jaren is Yuri Engels de ploegleider van onze mannen senioren competitieploeg geweest, maar nu heeft hij deze taak teruggegeven. Yuri is 37 jaar, woont in Tilburg Oud-Noord en is werkzaam als gymdocent en jongerenwerker in Goirle. Om hem op gepaste wijze uit te zwaaien als ploegleider spreken we hem op een maandagavond, na zijn wekelijkse training, op het terras van Attila.
Wat is jouw voorgeschiedenis bij Attila ?
Yuri: “Ik ben al lid van Attila sinds ik als 9-jarige bij de A-pupillen begon. Ik heb de jeugd doorlopen en de sprint en spring specialisatie gedaan. Ik heb als junior alle kleuren NK-medailles behaald in estafetteteams van Attila, en als verspringer en hinkstapspringer finales bij NK’s bereikt.”
Hoe lang ben je ploegleider geweest ?
Yuri: “Volgens mij is dat ongeveer 12 jaar geweest.”
Wat waren in jouw beleving de mooiste successen ?
Yuri: “De promotie naar de 1e divisie was een hoogtepuntje, dat was een topjaar doordat al onze topatleten meededen. En het groepsgevoel in de eerste 5 jaren was heel tof. Dat is nu een beetje kwijt. Soms doet iemand alleen zijn onderdeel en is dan weer weg. En anderen willen helemaal niet meedoen. Maar er zijn MiLa-atleten die juist wel gepassioneerd zijn voor de competitie.”
Waren er ook teleurstellingen ?
Yuri: “Ja, het jaar waarin het team zwak was, slecht presteerde en een degradatiewedstrijd moest doen. Probleem is vaak dat in april de goede atleten ergens op trainingsstage zijn, en verder dat de competitiedata niet in hun planning passen.”
Wat vond je leuk ?
Yuri: “Het managen van een ploeg, een hele dag samen op pad gaan. We deelden binnen het team een Held van de Dag trofee uit, dat was altijd leuk.”
Waarom stop je als ploegleider ?
Yuri: “Het is een combinatie van factoren. Voor mij is het plezier minder geworden doordat het groepsgevoel minder is en veel goede atleten geen competitie willen doen. Terwijl het vroeger als een eer werd beschouwd om voor de competitie gevraagd te worden, heb ik nu het gevoel dat het er minder toe doet, dat vind ik jammer. En doordat ik tegenwoordig nog maar 1 avond per week bij Attila ben zie ik de jeugd te weinig om te weten wie de goede jonge atleten zijn. Voorheen was ik 4-5 dagen per week op de baan en zat ik er beter in. Ik heb geprobeerd zelf een nieuwe ploegleider te vinden, maar dat is me niet gelukt. Het moet iemand zijn die betrokken is bij de vereniging en kan beoordelen welke atleten een goede aanvulling voor het team kunnen zijn.”
Hoe zie je de toekomst van onze competitieteams ?
Yuri: “Ik ben sowieso niet pessimistisch hoor. In de tweede divisie zoals nu zitten we prima, daar kunnen we ons handhaven. Vanuit de jeugd hoor ik wel geluiden dat de junioren weer wat meer naar wedstrijden gaan, dan willen ze hopelijk ook aan de competitie meedoen. Volgens het topsportbeleid van Attila zijn de topatleten verplicht aan competitiewedstrijden mee te doen, maar dat wordt in de praktijk niet echt nageleefd. En een groot probleem is momenteel dat er bij de vrouwen geen ploegleider is en bij de mannen nu dus ook niet meer. Ik weet niet of er nu teams voor volgend jaar ingeschreven gaan worden. En wie ervoor moet zorgen dat er nieuwe ploegleiders komen weet ik ook niet. Voorzover ik weet is er geen beleid daarvoor. Het zou triest zijn als we volgend jaar ontbreken, want atletiek is toch een wedstrijdsport.”
Blijf je actief bij Attila ?
Yuri: “Jazeker, ik blijf het leuk vinden hier. Ik blijf wekelijks trainen, ook als master. Vorig jaar verving ik in de competitie onze polsstokhoogspringer André Faesen en ik sprong per ongeluk meteen een nieuw clubrecord 35+. Ik wil nog eens als master aan een NK meedoen, dat lijkt me leuk. Gaatjes opvullen in een competitieteam wil ik ook altijd wel. En ik blijf meedoen in de organisatie van de jeugdkampen.”
door Michel van Eijkelenburg