Wanneer kwam je bij Attila, en hoe kwam dat ?
Ik was altijd een heel fanatieke zwemster maar moest daarmee stoppen wegens een chloorallergie. Toen moest ik wat anders zoeken. Een vriendin van mij was bij Attila begonnen met Nordic Walking, wat toen een nieuwe activiteit was, en ze raadde me aan dit ook te proberen. Ik praat nu over het jaar 2005. Ik ben er altijd voor in om nieuwe dingen te proberen, dus ik volgde de instructiecursus die toen werd gegeven door Kitty van Son. Ik vond het heel erg leuk, het beviel me heel goed, ik ben lid van Attila geworden en ik ben het altijd blijven doen. Nordic Walking is voor mij een leuke sportieve uitdaging naast het gewone wandelen dat ik ook veel doe.
Ik kwam in de groep van trainer Wim van de Brule, een heel inspirerende trainer. Het begon als een klein groepje. Helaas werd Wim in 2006 ziek en kwam hij al snel te overlijden. Toen was er dringend een nieuwe trainer nodig, ook omdat het aantal actieve leden intussen flink toenam. Via een cursusweekend van stokkenfabrikant Leki werd ik beginnend instructeur onder begeleiding van Riet Jonkers. Vervolgens heb ik in 2008 een trainerscursus van de Atletiekunie gevolgd en ging ik zelfstandig training geven.
De coördinatie werd lange tijd gedaan door Chris Schuts. Toen hij naar elders vertrok heb ik die taken van hem overgenomen.

Welke taken doe je voor de club, en hoeveel uren / dagen per week ?
Ik geef training aan reguliere groepen en ook aan een “light” groepje op een lager niveau. Daar was vraag naar vanuit mensen die wegens blessures wat minder willen doen. Tevens leid ik samen met Janet Janssen op vrijdagmiddag een groepje van mensen met een verstandelijke beperking. In totaal ben ik als trainster drie halve dagen per week bezig. Daarnaast doe ik dus de coördinatie van de hele Nordic Walking afdeling, dat zijn ongeveer 85 leden en 5 trainers. Buiten de trainingen en de coördinatie om organiseer ik om de maand een mooie wandeltocht met koffie en soms gezamenlijk ergens iets eten. Om het jaar lopen we ergens in de omgeving een tocht van een hele dag met lunch en diner. Het andere jaar gaan we verder weg en maken we er een heel weekend van. Het sociale aspect speelt een grote rol bij Nordic Walking, mensen delen veel met elkaar.

Welke impact heeft de coronacrisis ?
Momenteel zijn er wegens corona helemaal geen groepstrainingen. Toen er groepjes van 4 toegestaan waren was het nog te organiseren, maar nu niet meer. We kunnen dus niet bij elkaar komen, en de leden missen dat heel erg. Waar ik heel blij mee ben is dat onze leden nu individueel of in tweetallen toch gaan lopen. Met sommige leden die aangeven erg veel moeite te hebben om alleen te blijven bewegen loop ik regelmatig 1 op 1. En nieuwe aanmeldingen pak ik op door 1 op 1 een instructietraining te geven. Normaal gesproken gaat dat in groepen van circa 8 mensen.

Wat is je grote drijfveer ?
Ik vind het leuk om met mensen bezig te zijn. En ik wil ze graag helpen in beweging te zijn en te blijven. Vooral voor oudere mensen is dat erg belangrijk, ze blijven langer fit, kunnen langer zelfstandig blijven wonen en herstellen sneller van ziektes en blessures.
Buiten Attila werk ik als zzp’er voor bijvoorbeeld het Sportbedrijf van de gemeente aan het activeren van ouderen en mensen met chronische aandoeningen zoals overgewicht, diabetes, COPD en reuma. Sinds kort ook mensen die corona hebben gehad. Voor iedereen geldt: in combinatie met een gezonde levensstijl. Voor de app “Wandel in de wijk” ontwikkel ik wandelroutes in de stad. Ik vind het allemaal heel inspirerend werk.

Wat vind je het leukst aan je trainerswerk bij Attila ?
De harmonie in de groep als geheel, ieder praat met ieder. Het is fijn als dat sociale aspect goed uit de verf komt. Op sportief gebied vind ik het leuk om ieder op zijn eigen sportieve niveau en uitdaging te begeleiden.

Wat doet Attila goed, en wat kan beter ?
Het grootste probleem voor de afdeling Nordic Walking is dat we bijna nooit bij Attila komen, doordat daar vrijwel geen geschikte routes voor ons zijn. Hierdoor hebben we niet zo’n binding met de club en dat is wel jammer en ook lastig. Ik heb zelf wel veel binding met Attila, mede door mijn activiteiten voor de Warandeloop. Maar voor Nordic Walking zou het heel mooi zijn als Attila zou verhuizen naar een plek bij een bos, want wij hebben onverharde paden nodig.

Voel je je binnen Attila gesteund en gewaardeerd ?
Ja, zeker wel. Maar Nordic Walking verdient meer aandacht binnen de club vind ik, want het kan ook een uitkomst zijn voor leden met hardloopblessures. Zij kunnen eenvoudig overstappen op Nordic Walking en blijven sporten bij Attila zonder zich te overbelasten.

Wat zijn, buiten Attila, je activiteiten en liefhebberijen ?
Mijn vak was computertrainingen geven maar dat is langzaam weggeëbd. Ik wandel heel veel, “gewoon” wandelen bedoel ik dan. Mijn verdere hobby’s zijn fotograferen en edelsmeden met zilver.

Heb je nog iets toe te voegen ?
Een vereniging kan niet zonder vrijwilligers bestaan. Voor bestuurswerk, training geven, onderhoud van het clubhuis, de bar en talloze andere zaken heb je veel vrijwilligers nodig. Ook ouders die de jeugd begeleiden en helpen bij wedstrijden. Alleen met elkaar kun je een vereniging draaiende houden en alles goed organiseren.

Aan welke vrijwilliger geef je het stokje door ?
Ik vind Deseré Tokatlioglu een leuke kandidaat, omdat ze naast zelf fanatiek hardlopen ook veel vrijwilligerswerk doet voor Attila als coördinator van de barcommissie.

door Michel van Eijkelenburg