Op naar 2021

Normaal gesproken wordt bij ons in deze periode volop geoefend voor het kerstdiner. Al vele jaren koken we voor de hele familie. Ik kan helemaal niet goed koken, het zit niet in m’n DNA. Maar met veel oefenen lukt het aardig. Sommige gerechten zijn toch te moeilijk en lukken niet, sommige gerechten zijn gewoon niet lekker, maar we zijn altijd goed voorbereid om er een mooie Kerstmaaltijd van te maken.

En dat goed voorbereiden hoort ook bij atletiek. Je kunt niet onvoorbereid, na een paar weken op het strand, een goede Ten Miles lopen. Of zonder problemen ‘even’ over die 10 hordes racen, of een goede training geven, die wordt ook voorbereid. En wat te denken van het organiseren van de Warandeloop, die wordt vele maanden van tevoren voorbereid.

Op Corona waren we bij Attila helemaal niet voorbereid. Het overkwam ons, niet alleen als vereniging, ook als individuele leden. Een aantal van onze leden heeft ernstig last gehad van Corona, fysiek dan wel zakelijk. Hopelijk wordt 2021 een beter jaar voor hen.

Terugkijkend naar 2020 kunnen we trots zijn op wat Attila afgelopen jaar voor elkaar gekregen heeft. Als je onvoorbereid aan iets begint komen andere kwaliteiten tot hun recht. En die hebben we volop. Organiseren en improviseren horen daar zeker bij, maar ook het verbinden en elkaar respecteren horen daarbij. Flexibel zijn, rekening houden met een ander, het ging onze vereniging heel goed af.

Onze trainers gooiden na iedere persconferentie de trainingen weer op zijn kop, de trainingstijden werden keer op keer aangepast, ouders wel op de baan, niet op de baan. We gingen bijna altijd door. Groepjes van 2 of van 4 of individuele trainingsschema’s op de app. Gesport zou er worden, om 4 uur ’s middags of om negen uur ’s avonds, vertrekken vanaf de kantine of vanaf het parkeerterrein, we maakten er wat van. Ging alles altijd door, nee, onze Nordic Walkers hadden het als groep heel lastig om door te gaan en ook de hardloopgroepen moesten wel heel veel improviseren. Maar heel veel ging wel door.

Onze grote baanwedstrijd, de T-Meeting, werd afgelast maar op verzoek van de Atletiekunie organiseerden we het Open Nederlands Kampioenschap voor Para-atleten. Dat verliep uitstekend, de jongens van de T-Meeting kunnen dat. En we organiseerden tal van kleinere wedstrijden, soms razend snel. Een aantal van onze verspringers wilden zich kwalificeren voor het Nederlands Kampioenschap. Op zondagavond kwam de vraag om een wedstrijd te organiseren, de donderdag erop stonden 24 verspringers aan de start. En zo organiseerden we nog veel meer, dat is Attila, daar zijn we goed in. Er lukten ook dingen niet, zoals het jeugdkamp, dat kon vanwege Corona echt niet doorgaan. Maar de organisatoren belden alle 90 deelnemers persoonlijk op om dit te melden, dat is ook Attila!

Onze jeugdafdeling is dit jaar weer gegroeid, het is veruit de grootste groep binnen onze vereniging. En dat komt niet vanzelf, drie coördinatoren en een grote groep aan trainers en assistenten zijn daar dagelijks mee bezig. Onze financiën zijn goed op orde, ook daar wordt goed op gelet.

En of we nog gaan verhuizen? Er is meer tijd nodig om een en ander uit te zoeken. Mogelijk gaat 2021 een richting geven. We trekken samen op met de Tilburg Roadrunners en de organisatie van de Warandeloop. Dat werkt goed en ook hier zien we dat in gesprek blijven en koersen op verbinden, sporten en gezondheid ons verder gaat brengen. Namens het bestuur wil ik iedereen bedanken voor hun inzet en betrokkenheid en in het afgelopen jaar. We zijn een sterke vereniging, we kunnen 2021 met vertrouwen tegemoet zien.

Rene Korstanje, voorzitter Attila

PS. In onze kelder liggen nog pompoenen uit m’n vaders tuin. Pompoensoep lukt me wel, ook onvoorbereid.

Nieuws Overzicht