Wanneer kwam je bij Attila, en hoe kwam dat ?
“Ik ben al 32 jaar lid, dus vanaf mijn 7e. Het kwam vooral doordat mijn oudere broer Bart hier op atletiek zat. Ik zat zelf op voetbal in die tijd, maar ik ging wel eens met Bart mee naar zijn trainingen bij Attila en ik vond dat eigenlijk leuker. Toen ben ik vrij snel hier lid geworden.”

Vertel eens wat over je atletiekcarrière ?
“Ik denk dat ik 13 of 14 jaar was toen ik koos voor de werpnummers, ik merkte dat vooral het speerwerpen het best bij mij paste. Bij de C-junioren hoorde ik bij de top-5 van Nederland. Ik wist de speer goed te raken en hem een eind weg te krijgen. Bij de jeugd heb ik altijd aan NK’s meegedaan, en als senior een keer aan het NK mee mogen doen. Het was een prachtige ervaring om mee te maken. Ik was geen topper maar een verdienstelijk speerwerper mocht ik mezelf wel noemen. Ik heb ook vele jaren met plezier meegedaan in het competitieteam. Nu heb ik helaas een elleboogblessure waarvan ik bij het speerwerpen last heb, maar de andere werponderdelen gaan goed. Als ik fit ben doe ik in de masterscompetitie mee. Dat vind ik echt heel leuk. Het is mooi dat we een enthousiaste ploeg hebben, waarmee we afgelopen jaar zelfs de finale hebben weten te halen.”

Wat doe je allemaal bij de club ?
Koen vertelt over de dingen die hij bij Attila doet. Het blijkt nogal wat te zijn.

“Ik zit in de groep die het jaarlijkse jeugdkamp voor pupillen en junioren organiseert. Attila doet dit al zeker 30 jaar en ik vind dat een heel goed ding. De deelnemeraantallen zijn meestal ongeveer 50 pupillen en 30 tot 40 junioren. Tijdens het kamp zijn er tegen de 20 vrijwilligers vanuit Attila bij. Ik wil daarvoor liever niet terugvallen op de ouders, want het moet voor de jeugd echt anders zijn dan thuis, dat is goed voor hun sociale ontwikkeling. Voor het kamp in oktober 2024 staan de datum en de locatie al vast. En nu in januari beginnen we met de invulling van het programma.”

“Ik ben trainer voor de werponderdelen. De groep bestaat uit 8 tot 10 atleten, in de leeftijden van 14 tot bijna 30 jaar. Iedereen die het leuk vindt mag bij mij komen trainen, het niveau maakt niet uit. De meesten kiezen voor discus en speer. Kogelstoten en kogelslingeren doen we voor de liefhebbers ook. Op maandagavond geef ik vooral krachttraining en op woensdagavond doen we werptraining buiten.”

“Attila bestaat dit jaar 50 jaar en daar ben ik vrij actief mee. Met een groep zijn we allerlei dingen aan het bedenken die we in de loop van het jaar op touw gaan zetten. Niet alleen bij Attila maar ook verspreid door de stad. Er zijn voldoende ideeën. Op 17 april, de oprichtingsdatum, wordt in ieder geval iets gedaan. En eind september een verenigingsdag of weekend met misschien een meerkamp en een feest.”

“Ik doe bij Attila ook nog wat technische dingen af en toe. Het alarmsysteem hier heb ik geplaatst en ik doe het onderhoud daaraan. En ik ben destijds ook betrokken geweest bij het wifi-netwerk".

Wat vind je leuk aan de jeugdkampen en aan training geven, en wat minder leuk ?
“Ik vind het gewoon hartstikke leuk om met de jeugd te werken en ze een plezierig weekend te bezorgen. Het plezier wat ze daar hebben en uitstralen, dat vind ik prachtig om te zien. Als ze het iets te bont maken moeten we weleens als optreden natuurlijk, en dat vind ik minder leuk, maar het blijft binnen de perken.”

“Het leukste aan training geven is dat je ziet dat de atleten beter worden. Laatst zag ik iemand het heel goed doen, en dat maakt me wel trots, omdat ik de aanzet heb gegeven. En dan hoop je dat ze het in het wedstrijdseizoen ook gaan laten zien. Iedereen die naar de training komt moet dan ook wel echt actief meedoen vind ik, en als iemand dat niet doet vind ik dat jammer. De motivatie moet wel een beetje uit de atleet zelf komen.”

Wat is jouw grote drijfveer ?
“Gewoon het plezier dat ik er zelf aan heb, denk ik. Het organiseren van evenementen en het werken met jeugd vind ik erg leuk, en Attila is voor mij een mooie plek waar ik dat kan doen.”

Wat vind je goed aan de club Attila, en wat niet ?
“Wat ik goed vind aan Attila is dat ze iedereen de mogelijkheid bieden om te komen trainen, dat we een breedtesportvereniging zijn. Je kunt hier sportief bezig zijn en daar plezier in hebben. Ik denk dat Attila dat goed doet en er voor iedereen is, ongeacht het niveau. Ik denk dat het niveau van de jeugdtrainers wel wat omhoog kan. Een kwaliteitsimpuls zou welkom zijn. Attila is een grote vereniging en zou op een hoger niveau moeten meedraaien in de competities, vind ik, zowel bij de junioren als bij de senioren. Toen ik junior was werden we in de competitie kampioen van Nederland, dat was een fantastische groep. Nu halen we de landelijke finales niet meer. De jeugd moet wat aangespoord worden af en toe. Verder zou er een algemene groep voor senioren bij moeten komen. Daar valt nog winst te behalen. Mijn mening is dat als je dit faciliteert er vanzelf wel atleten op af komen.“

Voel je je gesteund en gewaardeerd ?
“De waardering wordt niet altijd in woorden uitgedrukt maar is er wel. Dat ik nu bijvoorbeeld vrijwilliger van de maand ben vind ik wel mooi om een keer mee te maken. Verder heb ik gewoon plezier in wat ik doe en haal ik daar veel voldoening uit.”

Wat wil je in toekomst nog bij Attila doen, hoe zie je jezelf bij Attila over 10 jaar ? 
“Dit jaar, met het jubileum erbij, is het wel erg druk. Maar training geven en het jeugdkamp organiseren zie ik mezelf over 10 jaar nog steeds met plezier doen. Ik hoop eigenlijk dat we over 10 jaar op een heel mooie andere locatie zitten.”

Wat zijn buiten Attila je activiteiten en liefhebberijen ?
“Ik ben beveiligingsmonteur en werk al 10 jaar bij Securitas. Bij storingen probeer ik te bedenken wat de oorzaak is en hoe ik het kan verhelpen. Soms kan ik het vanuit kantoor online bekijken en oplossen, en hoef ik niet naar de klant toe.

Verder ben ik groot fan van Willem II, ik ga naar alle thuiswedstrijden. En ik ben lid van Tilburg Tifosi, wij maken de sfeeracties in het stadion, bijvoorbeeld de grote spandoeken die over de tribune worden uitgerold. We zijn best een rebels clubje, maar de echte raddraaiers die problemen veroorzaken zitten gelukkig niet in onze groep.”

Aan welke vrijwilliger geef je het stokje door ?
“Lia Verbeek”

door Michel van Eijkelenburg