Vrijwilliger Gerrit Heij: “Je moet het alleen doen als je het leuk vindt”

In zijn arbeidzame leven werkte hij bij de Luchtmacht: hij was survival-instructeur op de vliegbasis Gilze-Rijen. Sinds hij daar tien jaar geleden met pensioen ging heeft hij de aardbol rondgefietst (zie de wereldkaart op de foto) en is hij actief bij Attila. Hij woont al zo’n 40 jaar in Goirle. Hij is getrouwd met Annemieke, ze hebben samen vier kinderen en negen kleinkinderen waar ze heel veel plezier mee hebben.

Deze maand spreek ik met looptrainer Gerrit Heij (66). Hij is trainer van de dinsdagochtendgroep, coördinator van de loopgroepen, sleutelbeheerder en lid van het Klussenteam. Daarbij vergeet hij nog te vermelden dat hij (in normale jaren) ook de Bevrijdingsvuur-estafetteloop op 4/5 mei van Wageningen naar Tilburg organiseert.

Wanneer kwam je bij Attila, en hoe kwam dat ?
Dat is zeker 25 jaar geleden. Onze kinderen mochten zelf kiezen welke sport ze wilden doen. Behalve boksen en voetbal dan, echt waar, want dat was te ruw. Onze zoon Rens (hij was 7 of 8 denk ik) wilde bij atletiek, ik weet eigenlijk nog steeds niet waarom. Hij ging sprinten en deed dat hartstikke leuk. Rens woont nu in Breda maar zit nog steeds bij de sprintgroep, maar dan puur voor de gezelligheid. Onze dochter Nienke begon ook al jong bij Attila. Zij was wat beter in de werpnummers, werd ooit 6e bij een NK, en hoogspringen kon ze ook wel aardig.
We brachten de kinderen jarenlang drie keer per week naar de trainingen bij Attila, en ik reed ze in de weekenden naar allerlei wedstrijden, van Groningen tot Limburg. Niet met tegenzin hoor, ik vond het wel leuk. Atletiek lijkt een individuele sport maar niets is minder waar, iedereen juicht voor elkaar. En overal waar ik kwam kon ik de uurtjes nuttig besteden door mijn marathontrainingen te doen.

Hardlopen deed ik al sinds ik 18 was, ik liep ook wedstrijdjes maar het stelde niet veel voor. In 2004 werd ik 50, andere mannen willen dan gaan parachutespringen of diepzeeduiken, maar dat had ik allemaal al gedaan. Dus ik wilde voor het eerst een marathon gaan lopen. Eerst nog in mijn eentje getraind. Gestart in Eindhoven, mijn doel was 3.45. Maar doordat ik te hard begon ging ik kapot. Toen ben ik bij Attila gegaan, mijn trainer was Jack van Broekhoven. En mijn tijden werden sneller: de marathon in 3.44, halve marathon in 1.34, ten miles in 1.09 en 10 km in 41 minuten. In de groep trainen was leuker dan alleen en ik zag resultaat, dus ik ben altijd gebleven.
In 2010 ging ik met pensioen en ik dacht: ik moet nog iets te doen hebben. Ik ging lange fietstochten door verre landen maken. En looptraining geven leek me ook wel leuk, dus ik heb toen een trainerscursus van de Atletiekunie gevolgd. Toenmalig voorzitter Henk Vinken vroeg me een loopgroep overdag te starten, en samen met Ad Kouwenberg heb ik toen de dinsdagochtendgroep opgezet. De leukste loopgroep van Attila! Ik doe het nog steeds met veel plezier.

Welke taken doe je nog meer voor de club ?
Ik heb jarenlang de Ten Miles clinics en ook Start to Run cursussen gegeven. Praktijkbegeleider voor trainers in opleiding geweest, en een cursus voor assistent-trainers gegeven. Sinds een paar jaar ben ik coördinator van de looptrainers, als opvolger van Wilfred Mateman. Al een jaar lang verzorg ik de communicatie over de corona-beperkingen richting de trainers. Eerst is er het Catshuis-overleg, dan de ministerraad, daarna de persconferentie, en dan kom ik, haha! Zodra er weer strengere regels of juist versoepelingen komen, moeten die omgezet worden in concrete gevolgen voor de trainingen. Ik bel dan even het bestuur (anders hoor ik van hen niks, en dat valt me tegen) en kijk wat de gemeente zegt.
Verder beheer ik het sleutelsysteem van het clubhuis, zowel technisch als administratief, dat is niet zoveel werk hoor. Tenslotte zit ik samen met Frans van Veen, Jo Cox, Ruud van Dun, Jeanette Jansen, Marian Vennix en Ad Kouwenberg in het Klussenteam dat elke maandagochtend actief is (althans, binnenkort zal wel iedereen gevaccineerd zijn en zal het weer kunnen beginnen). Met koffie, dus het is ook nog gezellig. Het logo van onze groepsapp zijn twee linkerhanden. We doen allerlei klussen (meestal aangedragen door het barteam) die gedaan moeten worden in en aan het clubhuis.

Wat is je grote drijfveer voor alles wat je bij Attila doet ?
Het tegengaan van verveling! Nee, de vereniging bestaat in mijn ogen uit mensen die allemaal ongeveer hetzelfde willen. Dan moeten er wel iemand iets doen, want een vereniging staat of valt bij de vrijwilligers. Ik zou iedereen die een beetje tijd en zin heeft willen oproepen eens te bedenken “wat kan ik voor de club doen?” Er zouden wat jongere lopers de stap naar (assistent-) trainer kunnen maken, daar heeft de club zeker behoefte aan. Je moet er wel een beetje de lol van inzien, het belangrijkste is dat je het leuk vindt. Aan chagrijnige mensen in de club heb je niks.

Wat vind je leuk aan dit werk ?
Ik heb het altijd leuk gevonden om les te geven, mensen enthousiast te maken voor iets. Ik probeer mensen op een of andere manier te stimuleren en het resultaat daarvan te zien, da’s mijn stimulans. Leuk voorbeeld: nu we op dinsdagochtend “figuren” lopen in de Oude Warande, zie ik dat iedereen net wat harder loopt, dat vind ik wel grappig. (Zie de “figuren” op bijgevoegde foto’s.)

Wat vind je minder leuk ?
Het coördinatorschap ligt me minder goed, daar zou ik eigenlijk wel van af willen. Ik vind trouwens dat er meer initiatieven en wensen vanuit de lopers zelf zouden mogen komen.

Werk je samen met collega’s, en hoe loopt dat ?
Ja met diverse mensen, en dat gaat heel goed vind ik: met de looptrainers, met Frans van Veen en de andere klussers, en met de nieuwe voorzitter Rene Korstanje. Maar wat ik mis is spontane input vanuit het bestuur.

Wat doet Attila als club goed, en wat kan beter ?
Het is goed dat over het algemeen iedereen elkaar vertrouwt, ook in de uitoefening van taken. Onze nieuwe voorzitter heeft veel verbetering gebracht. Als ik met een probleem bij het bestuur kom wordt het opgelost. Maar ik moet het probleem eerst zelf zien, vanuit het bestuur komen geen signalen en dat vind ik triest. Het bestuur zou veel actiever moeten zijn.

Voel je je gesteund en gewaardeerd ?
Ja, dat wel. Maar: dat drinkflesje dat aan alle vrijwilligers zou worden uitgereikt heb ik nog niet gehad.

Wat zijn buiten Attila je activiteiten en liefhebberijen ?
Nou, ik ga bijna dagelijks op safari in mijn achtertuin. (Gerrit bedoelt hiermee dat hij gewapend met een camera met telelens de Regte Heide opgaat, MvE) Ik heb daar binnen een jaar ongeveer 90 verschillende vogelsoorten gezien. Ik vind het hartstikke leuk om te zien wat er in de natuur te beleven is. Verder natuurlijk de kleinkinderen. In de afgelopen tien jaar heb ik dwars door Amerika gefietst, en ook van Nederland naar Zuidoost-Azië. Prachtige landschappen en culturen gezien. (Tijdens de soms lange perioden dat Gerrit weg was nam Ad Kouwenberg de trainingen van groep Groen over, MvE) Mijn verre fietstochten liggen nu door de corona al een jaar stil, maar zodra het weer kan wil ik nog wel wat. Bijvoorbeeld vanuit Spanje langs de West-Afrikaanse kusten naar het zuiden richting Ivoorkust. En vanuit Vietnam naar Thailand fietsen lijkt me ook wel wat.

Heb je nog iets toe te voegen Gerrit ?
Er is echt behoefte aan nieuwe jonge looptrainers. Ook al kun je maar een uur per week, meld je maar als het je leuk lijkt !

Aan welke vrijwilliger geef je het stokje door ?
Ik vind het wel leuk om de jeugd eens hierbij te betrekken. Bijvoorbeeld Bridget van Rooij, zij is een jonge atlete en tevens al assistent-trainster bij een jeugdgroep, ze is heel enthousiast en een interessante vrijwilliger om te interviewen.

door Michel van Eijkelenburg

Nieuws Overzicht