Masters sluiten finale af met 9e plaats
De finale weekenden van de landelijke competities werden afgerond met de competitieploegen met de gemiddeld hoogste leeftijd: de masters. De twaalf beste ploegen van de twee voorrondes kwamen nog eenmaal tegen elkaar uit in Hoorn. Met dit jaar een ander programma dan de voorgaande jaren. Onze Attila mannen masters stegen wederom een plekje ten opzichte van vorig jaar en keken heel tevreden terug.
De afgelopen jaren was het gebruikelijk om in de finale wedstrijd dezelfde onderdelen te verwerken als in één van de voorronde wedstrijden. Het ene jaar die van de eerste wedstrijd, het andere jaar van de tweede. Dit jaar echter stond er in plaats van vier maal honderd of Zweedse estafette, een vier maal tweehonderd meter als estafette op het programma en waren er twee relatief langere loopnummers in plaats van eentje. Ook vonden alle werponderdelen plaats en kon op de lange werpnummers maar één atleet per vereniging worden opgesteld. Voor ondergetekende helaas nog geen hordenonderdelen op het tijdschema en dat zal er vast ook niet snel van komen. Maar dit vernieuwde programma was zeker wel mooi. Met twee lange loopnummers misten we nu wel onze grote punten vergaarder Christ Donders, die een week geleden trouwde met zijn Sam en genoot van een verdiende huwelijksreis. Het bood wel mooi gelegenheid om een debutant in onze ploeg te laten schitteren: Sybe de Jong liep zowel de 5000 meter als de 1500 meter en deed dat fantastisch met twee dikke persoonlijke records. Heel erg knap. Op de 1500 meter moest Sybe, ondanks een nipt snellere tijd, de punten aan mij (Toine) laten omdat ik twee leeftijdscategorieën ouder ben. Dat scheelt op de 1500 meter al tien seconden per leeftijdscategorie. Met een voor mij nieuw masters persoonlijk record van 4.44 was ik zeer tevreden. Op de 5000 meter liep Mike op gepaste afstand van Sybe naar een seizoensbeste tijd.
De dag – die trouwens zonovergoten was- werd afgetrapt/afgeslingerd door Koen, die drie werponderdelen voor zijn rekening nam. Hij haalde punten binnen met de slingerkogel en de speer en zag met de stootkogel de punten net naar Jack gaan die -ook weer- een paar categorieën ouder is en dan iets minder ver hoeft te stoten voor dezelfde punten. Maar Jack deed dat ook met een bijna evenaring van zijn persoonlijk record. De discus vloog bij Jack zelfs over zijn persoonlijk record en hij wierp zich daarmee bij de beste zes. Heel fijn in deze wedstrijd met alle werponderdelen!
Het verspringen was ook zo’n nipte clash tussen ‘oud’ en ‘jong’ waarbij de jonge, richting zes meter (5.84) verspringende en tweede overall Yuri Engels maar net de punten moest laten aan Philippe die twee categorieën ouder is maar met 5.27 dus relatief uitstekend sprong. Arjan van der Lee nam het hoogspringen voor zijn rekening, haalde 1.60 en de 1.65 ging er maar net af. Meer dan prima prestatie!
De sprintnummers waren geweldig. Sjef Aertse had zijn beste wedstrijd bewaard voor deze dag zo leek het. Niet alleen liep hij op de honderd meter naar een bijna PR en pakte veel punten, maar op de 400 meter haalde hij bijna 8/10 van zijn record af (nu 55.40), pakte daarmee 834 punten en de tweede plaats op punten. Daar zagen we heel terecht een hele blije atleet die nu al weer veel zin heeft in volgend jaar! Ook hier legde de toch echt snellere jongere Riepko het op de honderd meter af qua punten (oud worden loont hebben we dus vaak gezien deze dag) maar liep een prima tijd onder de twaalf. Op de afsluitende viermaal tweehonderd meter estafette legde hij als startloper een basis voor onze vierde plek daarin, samen met mezelf (Toine), Sjef en slotloper Philippe. Een tijd net boven de 1.40 betekent 25 seconden gemiddeld. Niet verkeerd voor een team van twee bijna 55-jarigen, een 47-jarige en een jonge 36-jarige 😊. Want in de estafette tellen leeftijden niet…
Met al deze prestaties was de negende plek waar we thuis horen, net als in de tweede voorronde wedstrijd. We hoopten misschien op voorhand nog een paar plaatsjes hoger, maar daarvoor hebben we echt de ploeg op volle sterkte nodig. We zijn super trots op weer een finale plaats, weer een plekje hoger en kijken allemaal, dus niet alleen Sjef, alweer uit naar volgend jaar!
Ploegleider -op horden hopende- Toine van Beckhoven