Door de jaren heen is hij als atleet en in uiteenlopende functies actief geweest. Daar kan hij veel over vertellen. Bart is inmiddels 69 jaar oud en nog steeds actief bij Attila, zij het iets minder dan voorheen. Wel is hij nog steeds heel druk als organisator van de Warandeloop, toch eigenlijk ook een Attila-evenement. Hierover zegt hij heel bescheiden: “Ik probeer een beetje de lijnen uit te zetten.”

Wanneer kwam je bij Attila, en hoe kwam dat ?
“Ik werd rond 1971 lid van atletiekvereniging Volt (die vervolgens in 1974 opging in Attila, MvE). Daar was Frans Heffels ook. Volt had een 400 meter sintelbaan bij Broekhoven. Ik was afkomstig uit Diessen waar ik bij de KPJ was begonnen met hardlopen. Toen in 1974 Attila ontstond, wat ik een goeie zaak vond, werd het toenmalige voetbalstadion het thuishonk. Ook met een ouderwetse zwarte sintelbaan, die trouwens soms kapotgereden werd door speedwayraces.” 

Ben je actief geweest als atleet ?
“Ik was een middenafstandsloper, 800 tot 3000 meter. Vijf kilometer was te ver voor mij. Op de 1000 meter liep ik 2.36 maar mijn loopvrienden waren nog sneller. Ik liep veel baanwedstrijden en soms een wegwedstrijd. Later ben ik nog lang blijven hardlopen, totdat ik geblesseerd raakte.”

Wat heb je als vrijwilliger bij de club gedaan ?
“Van 1984 tot 1987 ben ik bestuurslid geweest. Aansluitend werd ik lid van de wedstrijdcommissie die toen op poten gezet werd. Ik was wedstrijdleider, en ik kon een beetje programmeren en maakte een wedstrijdadministratieprogramma. Werkte veel samen met Ben Pennings, Ben van Dun, Gerard Joore en anderen. Vanuit de Warandeloop had ik goede contacten met de Atletiekunie, en op zeker moment ontstond de ambitie om als Attila eens een NK te gaan organiseren. Ons eerste grote evenement was een A-junioren interland, daarna een Masters-NK, in 1996 een NK cross in het Leijpark en in 2001 de NK senioren op de baan, vlak voordat dat jaarlijks naar Amsterdam ging. Dat NK was wel een hele klus, om dat voor elkaar te krijgen, maar het was perfect geslaagd. En het viel in de gouden periode waarin Attila zelf enkele topatleten had die kampioen werden. De wedstrijdcommissie ben ik blijven doen tot ongeveer 2010.
Ik heb destijds ook de eerste Attila website gemaakt. De eerste jaren stond er alleen maar tekst op, plaatjes konden we er niet op zetten.”

Wat doe je momenteel nog ?
“Ik doe minder dan voorheen, ik zie mezelf nu als ondersteunend. Ik doe niks meer in de wedstrijdorganisatie, ben wel nog steeds scheidsrechter. En ik zit in de organisatie van de Kermisrun, die help ik graag mee vooruit.
Verder deed ik al sinds 1974, op verzoek van Frans Heffels, de uitslagen van de Warandeloop. Dat heb ik daarna uitgebouwd. Vanaf 1994 ben ik bestuurslid, en als race-organisator besteed ik door het jaar heen heel wat uren aan de Warandeloop.”

Wat vind je er leuk aan, en wat minder leuk ?
“Een jaarlijks evenement organiseren betekent maandenlang naar een piekmoment toewerken, zorgen dat dit goed verloopt en het daarna even laten rusten, dat geeft vaak veel beleving en sfeer onderling.”

Wat is je grote drijfveer ?
Na een lange stilte zegt Bart: “dat ik leuk vind wat ik doe, zo simpel is het.”

Wat vind je goed aan de club Attila, en wat niet ?
“Ik heb een enorme waardering voor de mensen die de vereniging draaiende houden: de barmensen, mensen die training geven door weer en wind. Iedereen doet het vrijwillig en onbetaald, ook het bestuur, dat moet je in ogenschouw nemen. Kritiek hebben vind ik te makkelijk. We hebben een tijd lang geen voorzitter gehad, dat was jammer. Rene heeft die handschoen opgepakt waardoor we weer stappen kunnen maken, dat is mooi. Ieder heeft zijn eigen kwaliteiten en grenzen, en samen komen we tot oplossingen. Er zijn regelmatig nieuwe ideeën en initiatieven. Tenslotte vind ik de social media van Attila uitstekend, om de haverklap zie ik berichtjes over Attila langskomen. We doen niet veel verkeerd hoor.”

Voel je je gesteund en gewaardeerd ?
“Ja hoor, ik ben eerder dit jaar erelid geworden. En regelmatig krijg ik de vraag om advies of andere inbreng waarnaar dan ook geluisterd wordt.”

Wat wil je in de toekomst nog doen, hoe zie je jezelf bij Attila over 5 jaar ?
“Ik kijk nog niet zover vooruit. Ik wil niet te lang doorgaan, dus wat ik over 5 jaar nog doe weet ik nog niet. Ik wil nog wel even scheidsrechter blijven als ze vinden dat ik het nog kan. Verder moet de jongere generatie het voortouw gaan nemen vind ik, en iemand zoals Chiara Otten kan dat ook goed. Bij de Kermisrun zijn we al aan het kijken wie in de toekomst het administratieve gedeelte van me kan overnemen.”

Wat zijn buiten Attila en de Warandeloop je activiteiten en liefhebberijen ?
“Marianne en ik hebben drie kleinkinderen en we mogen regelmatig oppassen. En we wandelen veel. Op maandag heb ik altijd Warandeloop-overleg, op dinsdag wandel ik bij Attila, nou dan is de week al bijna voorbij! Nee, maar mijn weken zijn goed gevuld zo.”

Aan welke vrijwilliger geef je het stokje door ?
“Ik nomineer graag Marie-José van Dun als volgende vrijwilliger.”

door Michel van Eijkelenburg