Wanneer kwam je bij Attila, en hoe kwam dat ?
Janet: “Ik ben in 1966 als 12-jarig meisje begonnen bij atletiekvereniging Volt, en ben daarna een aantal jaren bij Kunst & Kracht geweest. De twee verenigingen fuseerden in 1974 tot A.V. Attila, maar toen ging ik enkele jaren in Breda wonen. Vanaf 1984 ben ik bij Attila teruggekomen, doordat mijn dochter als 6-jarige met atletiek begon. Ik werd toen trainster bij de pupillen en trainde zelf in de algemene groep, later in de sprintgroep.

In 1990 moest het toen nieuwgebouwde clubhuis geschilderd worden, en omdat ik toen door een blessure niet kon trainen heb ik dat maar gedaan. Het was aanpoten want de opening moest met Kerstmis plaatsvinden. Ik vind het trouwens leuk dat Ruud van Dun dat nog weet, dat doet me goed! En zo is voor mij het klussen bij Attila begonnen.” 

Ben je actief geweest als atleet ?
Janet: “Als jong meisje was ik redelijk goed op de middenafstanden, later vooral op de sprint. De 200 meter was mijn beste afstand. Ik heb vele jaren in competitieteams meegedaan, later in de mastersploeg van Attila die in de Nederlandse top meedraaide en ook Nederlands kampioen is geweest. Daar waren bijvoorbeeld Annie van Anholt, Els van Dun, Marian Vennix, Elly Willemsen en Lia Verbeek ook bij. Ik ben best vaak uitgenodigd voor interlandwedstrijden, en ik ben tot ongeveer mijn 50e als atlete actief gebleven.” 

Wat doe je allemaal bij de club, en hoeveel uren ?
Janet: “Ik heb een tijdlang het terras bijgehouden, dat wil zeggen elke week het onkruid tussen de tegels uit gehaald, en ook vaak de ramen gelapt. Verder heb ik training gegeven aan de atleten met een verstandelijke beperking.

Nu zit ik dus in het klusteam. Verder geef ik training Nordic Walking, samen met Ria Voorzee, en ik ga binnenkort die groep ook wat krachttraining geven. Niet in het krachthonk maar gewoon in het bos. Tenslotte help ik bij wedstrijden vaak mee met jureren. Alles bij elkaar werk ik voor Attila tussen 5 en 10 uren per week, denk ik.”

Wat vind je er leuk aan, en wat minder leuk ?
Janet: “Eigenlijk vind ik al die dingen, dus klussen, Nordic Walking en jureren, allemaal even leuk. In mijn hart ben ik nog steeds sprintster, vandaar ook dat ik krachtraining ga geven. Laatst heb ik samen met Ruud van Dun de keukenkastjes gepoetst maar dat vond ik minder leuk, haha. Maar ja, voor een keertje, als het maar nuttig is, doe ik het.”

Wat is je grote drijfveer ?
Janet: “Toen ik vroeger zelf wedstrijden liep waren er ook mensen die dat mogelijk maakten. En er waren mensen die het clubhuis onderhielden en achter de bar stonden. Nu kan ik op deze manier iets terugdoen. Ik zeg altijd: je kunt beter zelf helpen dan geholpen moeten worden. En je blijft er zelf fit bij !”

Wat vind je goed aan de club Attila, en wat niet ?
Janet: “Kijk, bij Attila is niet altijd alles goed geregeld, maar met mijn huidige taken heb ik daar weinig last van, ik doe hier gewoon mijn ding. De organisatie van het jureren bij wedstrijden loopt tegenwoordig beter dan vroeger. Op maandagmorgen komen er wel eens bestuursleden kijken en soms helpen, maar het zou persoonlijker kunnen: laatst werden er vrijwilligers gevraagd die in de nieuwe kleedkamers wilden klussen, en als wij daar persoonlijk voor benaderd waren zou dat beter zijn geweest. Ook de schoonmaak van het clubhuis is niet op orde vind ik. Volgens mij gaat het bestuur ervan uit dat de klussers dat doen, maar wij doen de klusjes en niet het schoonmaken.”

Voel je je gesteund en gewaardeerd ?
Janet: “Zeker wel door mijn collega’s van het klusteam. Vanuit het bestuur zou het soms beter kunnen. Ik wil ze zeker niet afkraken want ze doen veel goed werk.”

Wat zijn buiten Attila je activiteiten en liefhebberijen ?
Janet: “Ik ben altijd pedicure geweest, maar in de coronaperiode moest ik stoppen. Nu onderhoud ik de moestuin van de schoonvader van mijn dochter. En ik klus regelmatig thuis en bij mijn kinderen thuis. Verder hou ik van lezen, fietsen en wandelen, en van allerlei leuke dingen doen met mijn kleinkinderen. Vorig jaar zijn we gaan suppen, ik voel me dan nog een beetje kind met de kinderen.”

Heb je nog wat toe te voegen ?
Janet: “Twee kleinkinderen van me zijn nu ook bij Attila. Femke van 16 geeft training aan pupillen, dat gaat haar goed af geloof ik en dat vind ik leuk. En drie generaties (mijn kleindochter, mijn dochter en ikzelf) zijn actief bij de Warandeloop.”

Aan welke vrijwilliger geef je het stokje door ?
Janet: “Ik kies voor  Jo Cox, want die doet hier bij Attila heel veel.”

door Michel van Eijkelenburg