Vrijwilliger van de maand Rick Damen: “Plezier staat voorop"

Vrijwilliger van de maand Rick Damen

Dat je ook als jongere al waardevol kunt zijn voor de club, bewijst de 17-jarige Rick Damen. Hij is al een paar jaar actief als assistent-trainer. Hij woont in de buurt van de Westermarkt, en hij verdeelt zijn tijd tussen zijn school, zijn werk en Attila. Ik sprak met Rick in ons clubhuis, en ik vuurde de gebruikelijke vragen op hem af.

 

Wanneer kwam je bij Attila, en hoe kwam dat ?
“Ik denk dat ik rond mijn 11e jaar bij Attila ben gekomen. Daarvoor deed ik veel aan zwemmen, ook reddingszwemmen, heb diploma’s behaald. Toen ik wel een beetje klaar was met zwemmen zocht ik een andere sport, en mijn oom die bij Stappegoor werkte raadde me aan eens bij Attila te gaan kijken. Ik kwam bij de A2 pupillen, vond het leuk en ging door naar de D1 junioren. Ik vond het leuke van atletiek dat je verschillende dingen kunt doen en ben ervan gaan houden. Hardlopen kon ik al goed, vroeger met de basisschool deed ik de Warandeloop en finishte ik vaak op de 1e of 2e plaats. Bij Attila ging ik vooral sprinten. De 100m en de 400m vind ik het leukst, de 200m niet zo. Mijn eerste trainers waren Theo de Grauw en Petra Winkes, zij hebben mij goed geholpen. Later was het Philippe Scheepers die mijn aanleg zag. Nu train ik bij de junioren U18, mijn trainers zijn Arnoud van de Boel en Ad Rasenberg.”

Wat doe je allemaal bij de club, en hoeveel uren ?
“Vanaf een jaar of drie geleden ben ik ook training gaan geven. Petra trainde de ienieminies en ze vroeg me haar te helpen. Dat vond ik leuk. Ik help graag anderen om beter te worden en iets te bereiken. Na verloop van tijd heb ik steeds meer zelfstandige taken tijdens de training gekregen. Momenteel geef ik training aan de A1 pupillen, die zijn 11 of 12 jaar. Twee keer 1 uur per week, op woensdagavond en zaterdagochtend. Mijn collega-trainers zijn Bridget van Rooij en Paul Kieboom. De groep van 25 tot 30 kinderen wordt altijd opgedeeld tussen ons drieën.”

Wat vind je er leuk aan, en wat minder leuk ?
“Ik vind het leukste om de pupillen iets te leren, om dat wat ik zelf heb geleerd aan hun door te geven. De kinderen zitten een beetje in de overgang van speels trainen naar wedstrijdgericht trainen. Ze hebben merkbaar plezier in de training en dat is voor mij het leukste eraan.
Minder leuk is als ik het druk heb met school en daardoor een beetje gehaast ben. Het combineren van school met training geven vind ik steeds moeilijker. Maar ik zet de knop om en geniet van het training geven, en ben dan blij dat ik toch gegaan ben. Plezier en gezelligheid staan voor mij voorop. Als er in de groep wat ruzie is of als er gepest wordt, wat gelukkig nog niet is voorgekomen, zal ik als trainer moeten ingrijpen en dat lijkt me minder leuk.”

Wat is je grote drijfveer om je in te zetten voor Attila ?
“Het belangrijkste voor mij is het sociale aspect. Bij Attila heb ik veel mensen waarmee ik gezellig kan praten, daarbuiten minder.”

Voel je je gesteund en gewaardeerd ?
“Ja, ik krijg vaak te horen dat de trainingen heel leuk zijn, en zo’n blijk van waardering maakt het leuk om training te geven.”

Wat vind je goed aan de club Attila, en wat niet ?
“De communicatie vanuit de club naar trainers en ouders verloopt goed vind ik. Als atleet vind ik het minder fijn dat er bij Attila maar weinig leuke wedstrijden zijn. Er zijn wel wedstrijden met telkens maar een onderdeel, maar dat vind ik geen echte wedstrijden. Ik zou vaker een wedstrijd met alle onderdelen willen, dan is er meer publiek en meer sfeer en gezelligheid, en dan kan ik beter presteren.”

Wat zijn buiten Attila je activiteiten en liefhebberijen ?
“Ik zit in Havo 5 op het Odulphus lyceum, in mei doe ik eindexamen. Als ik slaag wil ik daarna fysiotherapie gaan studeren, in Breda of anders in Eindhoven. Ik heb op de Havo het perfecte vakkenpakket om die studie te kunnen gaan doen. In de toekomst wil ik het liefst als fysiotherapeut bij een sportclub gaan werken. Tijdens mijn studie moet ik misschien gaan stoppen met training geven omdat het dan niet meer te combineren is.”
“Ik werk op zaterdag en zondag in het restaurant in het Leijpark. Op zaterdag is dat soms moeilijk te combineren met training geven bij Attila. Soms als ik al vroeg moet werken zeg ik Attila af. Paul en Bridget splitsen de groep dan in tweeën in plaats van in drieën of vragen een andere trainer om in te vallen. Naast school, werk en Attila hou ik weinig tijd over voor hobby’s.”

Aan welke vrijwilliger geef je het stokje door ?
“Tja, daar heb ik nog niet over nagedacht. Maar ik vind Mathijs van Os wel een goeie. Hij is pas 16 maar geeft ook training, loopt stage en is actief in het clubhuis. Dus hij wordt de volgende !”

door Michel van Eijkelenburg

Nieuws Overzicht