Tini, hoe lang ben jij bestuurslid van Attila geweest, en in welke functies ?
“In totaal 11 jaar, altijd als secretaris. Ik volgde destijds Lia Verbeek op. Na 5 jaar trad helaas het hele bestuur af. Een half jaar later vroeg het nieuwe bestuur me om terug te komen, en sindsdien ben ik nog 6 jaar secretaris geweest. Tijdens de jaren zonder voorzitter, nadat Henk Vinken vertrokken was, heb ik ook taken van de voorzitter erbij gehad. We hebben toen in de overlevingsstand gestaan. Wel alles draaiende gehouden, maar geen extra dingen gedaan. We zijn meer de verantwoordelijkheid bij de commissies gaan leggen. En de commissies kunnen dat aan, die werken ontzettend goed.”

Wat vond je de leukste onderdelen van je taak ?
“Ik vond het in het algemeen leuk, je bent verantwoordelijk en erg betrokken bij de vereniging en je hebt veel contacten, zowel binnen als buiten Attila. Dat je weet wat er allemaal speelt, dat je dus veel vragen kunt beantwoorden, dat je besluiten kunt nemen. En Attila is er goed uitgekomen, financieel gezond. Qua ledenaantal loopt het wat terug, maar dat zien we bij andere verenigingen ook.”

Waarom stop je er nu mee ?
“Om wat meer tijd voor mezelf te hebben. Ik heb de afgelopen jaren veel uren aan Attila besteed. Als secretaris steek je er zoveel tijd in als je zelf wilt, maar ik heb gemerkt dat ik veel werk naar me toe trek, zo van “ik doe dat wel even”. Dat komt ook doordat ik zoveel contacten overal heb en de weg weet. Dus ben ik altijd maar bezig. Verder passen we op onze kleinkinderen. Ik hou weinig tijd over om eens een boek te lezen. Ik wil nu een stap terug doen. Daarom wil ik geen nieuwe termijn meer aangaan, het is goed zo. Een ander binnen Attila moet het nu gaan overnemen.”

Welke gebeurtenissen zullen je bijblijven ?
“Een vervelende ervaring was dat het vertrouwen in de toenmalige voorzitter Cees van Loon werd opgezegd, wegens het probleem tussen de baan- en de wegatletiek. Daardoor stapte het hele bestuur op. Toen zijn ook enkele wegtrainers en veel leden vertrokken. Die leegloop was een ingrijpende gebeurtenis, en slecht voor de vereniging.

Mooi was dat we enkele grote kampioenschappen hebben georganiseerd, waarmee we veel subsidie hebben binnengehaald mede dankzij goede contacten met de provincie.”

Je bent in contact gekomen met veel personen, welke hebben de meeste indruk op je gemaakt ?
“Richard van Assouw, destijds penningmeester. Hij was een mooie, rustige man. En Cees van Loon, die heeft ontzettend veel voor de vereniging gedaan waar niemand weet van had. Er werd toen gezegd dat het bestuur niet zichtbaar was, maar Cees deed enorm veel: zaken organiseren en sponsorgelden binnenslepen. Ook bij de Warandeloop heb ik twintig jaar lang met hem samengewerkt.”

Wat zie jij als de sterke kanten van Attila ?
“We zijn allemaal een deel van Attila, en Attila is afhankelijk van vrijwilligers. Ik denk dat we een goede stabiele kern van oudgedienden hebben waarop je altijd kunt terugvallen. Ze komen altijd helpen, ze doen het allemaal. Daarnaast de jongere garde die zich heeft aangediend.”

Hoe zie je de toekomst van Attila ?
“We zien dat oud-leden nu hun kinderen bij Attila hebben en dan zelf trainer worden. Dat is de toekomst van Attila. We zullen wel wat aandacht moeten besteden aan het ledental, vooral bij het hardlopen. Verder is het goed dat het bestuur weer op sterkte komt en bestaat uit mensen die vanuit de club zelf komen.”

“Ik denk dat de kansen op een verhuizing zoals Attila wil steeds kleiner worden. De locatie aan de Bredaseweg stuit op steeds meer weerstand. De locatie in Tilburg-Noord willen we niet want die is niet aantrekkelijk voor het hardlopen. Het proces richting besluitvorming bij de gemeente ligt momenteel stil. Vanuit Attila heeft René Korstanje erg zijn best gedaan, maar er zit momenteel geen vooruitgang in.”

Hoe zul jij verbonden blijven met Attila ?
“Ik blijf zelf op de dinsdagochtend hardlopen. Niet meer zo fanatiek, maar het is wel belangrijk om dat te blijven doen, liefst zo lang mogelijk nog. En ik ben en blijf jurylid. Verder blijf ik nog wel stand-by als dat nodig is, ik laat mijn opvolgster niet zwemmen natuurlijk, ik wil haar graag op weg helpen om er goed in te komen.”

Met welke bezigheden ga je je vrijgekomen tijd vullen ?
Tini moet lachen, want ze kan vele dingen noemen. “Ik wil eens wat meer films gaan kijken op Netflix. Wandelen met Ad, het is zo leuk om de natuur in te gaan. Twee keer per week hardlopen in plaats van een keer. Wat meer gaan fietsen. En ook eens een uurtje niks doen !”

door Michel van Eijkelenburg