Rene Korstanje: “Verbondenheid en nieuwe energie”
Even voorstellen: Rene Korstanje, 58 jaar oud, opgegroeid in Middelburg en nog steeds verzot op het Zeeuwse strand en de Westerschelde. Werkzaam als projectleider, oorspronkelijk bij herinrichtingsprojecten in agrarische gebieden, maar tegenwoordig bij grote stadsontwikkelingsprojecten in Rotterdam.
Was vanaf zijn jeugd actief in diverse balsporten. Heeft nooit aan atletiek gedaan, maar was als voetballer wel altijd de snelste loper op het veld. Is hartstochtelijk fan van Feyenoord en de Tilburg Trappers.
Rene is nu 12 jaar actief bij Attila, waarvan 10 jaar als wedstrijdorganisator, en heeft zich de afgelopen jaren ontpopt als voorvechter van een verhuizing van onze accommodatie naar een meer bosrijke locatie. Als de ledenvergadering van Attila in oktober ermee accoord gaat, wordt Rene de nieuwe voorzitter van Attila. Daarop vooruitlopend pakt hij, voortrekker van nature, nu alvast diverse zaken op.
Ik spreek hem eind maart 2020 bij zijn volkstuin op het complex “Flora” aan de Bredaseweg.
Voortrekker
“Ja, die voortrekkersrol ligt me wel. Allerlei activiteiten organiseren deed ik al op de middelbare school en doe ik nog steeds. Initiatief nemen, mensen enthousiast maken en op die manier dingen voor elkaar krijgen.”
“Met atletiek kwam ik voor het eerst in aanraking toen mijn dochter Pien als C-pupil in 2008 bij Attila kwam. Het duurde niet lang voordat ik kogels ging terugrollen en in de zandbak ging harken. Ik heb de cursussen jurylid, scheidsrechter, wedstrijdleider en microfonist gevolgd. Bij het organiseren van wedstrijden ben ik in aanraking gekomen met de meest uiteenlopende aspecten, van het inkopen van kroketten tot en met het desnoods last-minute repareren van de polshooginstallatie.”
Sterke en zwakke kanten van Attila
Rene denkt even na en formuleert zorgvuldig. “Bij Attila is veel ruimte voor eigen initiatieven op allerlei gebied. Dat maakt veel goede ontwikkelingen mogelijk en is stimulerend voor iedereen. Het is een club voor toppers en tobbers, en voor jong en oud, en dat is wat ik graag wil zien. Topsport en breedtesport moeten er allebei zijn binnen Attila, want ze hebben elkaar nodig.”
“Helaas zie ik ook dat ondernemende leden soms zomaar wat doen, zonder coördinatie. Daarin is meer afstemming en sturing nodig. En een ander punt: de huidige ligging van Attila is niet goed. Door de woningbouw om ons heen zijn we steeds meer geïsoleerd komen te liggen, en daardoor ook teveel intern gericht.”
“Het is jammer dat het aantal leden bij de wegatletiek terugloopt. Dat heeft enerzijds te maken met de ligging van de baan, maar het is ook een terugkerende golfbeweging. Je ziet bij meerdere verenigingen dat het hardlopen in verenigingsverband wat afneemt, maar dat komt ook weer terug, zeker als we naar een betere plek verhuizen. Gelukkig hebben we jaarlijks veel aanwas bij de jeugd, dat geeft ons een stevige basis. Die jeugd moeten we bij de club zien te behouden.”
Wat zijn je ambities voor Attila ?
“Op de eerste plaats wil ik een sfeer van verbondenheid nastreven, een onderwerp waar we afgelopen jaren in de vereniging meer en meer mee bezig zijn. Het besef dat we allemaal, zowel hardlopers als baanatleten als wandelaars als trainers als vrijwilligers, bij hetzelfde grote geheel Attila horen. Ook meer verbondenheid met de stad Tilburg vind ik belangrijk, dat kan op allerlei manieren. Verder verwacht ik veel van de beoogde nieuwe locatie Prinsenhoef. Door daar samen te werken met Tilburg Road Runners, Sarto en de rugbyclub zal er nieuwe energie in onze vereniging komen. Tenslotte een concreet punt: we moeten zorgen dat er genoeg trainers voor de jeugd komen, bij voorkeur vanuit eigen gelederen.”
Waarom is locatie Prinsenhoef beter dan andere ?
“Voor ons moet de nieuwe locatie aan de rand van het Stadsbos liggen, genoeg ruimte bieden voor baan en clubhuis en trainingshal, en goed bereikbaar zijn per fiets vanuit alle delen van de stad. Het gaat daarbij niet per se om Prinsenhoef, zo was het maisveldje aan de Zwartvenseweg ook een prima locatie geweest. We zoeken een locatie vanwaaruit onze Nordic Walkers zo het bos in kunnen, die het startpunt is voor de loopgroepen, waarvandaan de sprintgroep op winterse zondagochtenden kan gaan trainen en die ook voor de pupillen op de zaterdagochtend het vertrekpunt van de trainingen is. Vanwaaruit ook de Tilburg Road Runners kunnen gaan vertrekken, waar misschien ook wel een fietsclub actief wordt, of een wandelvereniging. En dan liefst ook een locatie waar we een combinatie kunnen maken met de Warandeloop. Nu zitten we op een plek waar we door de oprukkende woningbouw niet die centrale plek voor atletiekminnend Tilburg kunnen zijn.
Welke gevolgen heeft de Corona-crisis voor Attila ?
“Vanzelfsprekend is de Corona-crisis lastig. Onze leden willen sporten, bij elkaar komen, een kopje koffie drinken, wedstrijden organiseren of aan het clubhuis klussen. Allemaal zaken die nu geen doorgang kunnen vinden. Het is mooi om te zien dat er door sommige trainers toch geprobeerd wordt om door te gaan. Verschillende groepen krijgen schema’s waarmee atleten individueel aan de slag kunnen, en de wedstrijdorganisatie is alweer bezig met wedstrijden in september. Financieel hoop ik dat de gevolgen meevallen. Attila is minder afhankelijk van kantine-inkomsten dan bijvoorbeeld hockey- en voetbalclubs. Als het nodig blijkt zullen we de begroting 2020 aanpassen. Enkele investeringen in het krachthonk hebben we wel even uitgesteld nu. Hopelijk blijven de leden de club trouw. Er is intensief overleg tussen alle atletiekverenigingen in regio 13, zodat iedereen direct op de hoogte is van de ontwikkelingen die elkaar snel opvolgen. Laten we hopen dat alles gauw weer normaal is.”
door Michel van Eijkelenburg